Document list
- doc_1: (Vervolg en slot.) Wat de couranten hier te lande zijn — dat zijn ze ook overal elders. In België, waar de Etoile Beige geen andere roeping heeft dan het Orléanistische beginsel in leven te houden; waar de Indépendance Beige tegelijk Rusland streelt èn de republiek in Frankrijk, tegelijk de //moraliteit" preekt en de onzedelijkste geldspeculatiën in de hand werkt; waar de Echo du Parlement niet in 's volks belang, maar uitsluitend in dat van het //liberale" gouvernement geschreven wordt; waar het Journal de Liège niets is dan de mond van den talentvollen Minister Frèro-Orban; waar de Bien public slechts het orgaan is der geestelijkheid, enz. In Frankrijk, in Engeland, in Amerika. Juist zij, die voor de //radicalen" hier te lande gezag uitmaken, onderschrijven dat oordeel met volkomen kennis van zaken. Prévost-Paraüol verklaart, dat in Frankrijk // ieder blad //of iedere groep van bladen een bijzonder stelsel van gou//vernement vertegenwoordigt. leder stelsel heeft ziju meer of //min talrijke aanhangers, die in hun blad den weerklank huu//ner denkbeelden eu wenschen willen terugvinden, die dagelijks //nieuwe bewijzen vragen om in hun gevoelen te kunneu voli/harden en in hunne verwachtingen en voor wie de bespreking //van zaken oneindig minder belang inboezemt dan de strijd der // theoriën. Van daar de strenge volharding in de denkbeelden //van een Fransch blad, van daar die eentoonigheid in zijne //theoriën eu polemiek. De droppel water, die de rots door//boort, is niet geduldiger en oefent geen krachtiger werking //uit, dan deze onafgebroken prediking. Het blad trekt uit de gebeurtenissen de argumeuten , die in zijn belang te pas komen //en het ziet de lessen over het hoofd , die ze geven. Meestal //laat het die lessen onverschillig voorbijgaan en wordt er //evenmin door getroffen als de mijnwerker, die onder den //grond de aderen der mijn volgt, door den storm des hemels //ol door het drijven der wolken. De Fransche pers is dus, boven //alles, een pers van partijen: wie ziet niet in, dat daarin //de bron ligt van hare grootheid, maar ook van hare //ellende '(" (1). Milsand velt een gelijk oordeel. Hij zegt o. a. // leder blad //heeft de roeping om een conclusie, die reeds apriorigenomeu //is , tegen wii en dank te verdedigen. Leugen , vrijwillig of //onvrijwillig. het doet er niet toe. De leugen regeert en de //wachter van den publieken geest (dat is: de dagbladpers) //heeft al het mogelijke gedaan om die leugen voort te //planten." (2) De Girardin : // Bestaat er een pers van beginselen ? Zijn //cr dagbladen voor welke het regt alles is , de omstandig// heden 'niets zijn? Die geen vrienden kennen en geen vijanden, (1) Revue des deux Mondes, 1 Januarij 1858. (2) De I'esprit public et de la presse, Revue des Deux-Mondes, lr Décembre 1850. (3) Questions de mon lemps. T. v. p. G3
- doc_2: De zitting der Fransche Nationale Vergadering van 1.1. Dinsdag, waarin Thiers tegen de inkomsten-belasting heeft gesproken, wss druk bezocht. Zij werd opgeluisterd door de tegenwoordigheid van. den Keizer van Brazilië. Thiers' redevoering, die* weer zeer lang heeft geduurd, schijnt een diepen indruk te hebben gemaakt. Hij beschouwde den voorgestelden maatregel eerst uit een financieel, vervolgens uit een staatkundig en eindelijk uit een sociaal oogpunt; in alle drie gevallen — meende hij — verdiende de belasting afkeuring. Vooral voor Frankrijk was ze niet wenschelijk. Hij wees er op dat ia Engeland de belasting niet dan na veel tegenstand wis ingevoerd en dat in Amerika nog gedurig voorstellen werden gedaan om baar op te heffen. Na uitvoerig over de Engelsche inkomstenbelasting te hebben gehandeld — dit was het hoofdbestanddeel der redevoering — betoogde Thiers dat wat voor Engeland gold nog niet van toepassing was op Frankrijk. Wanneer hij een Engelschman was, zou hij — Thiers —waarschijnlijk voorstander wezen van den vrijen handel, maar nu hij in Frankrijk woonde, was en bleef by //een oude protectionist." Merkwaardig was het slot der redevoering, toen Thiers de vergadering aanspoorde de belasting tooh te verwerpen, wijl ze impopulair zou wezen en hare aanneming de poging der Begeering, om «en proef met de Republiek te nemen, zou doen mislukken, m. a. w. wijl ze de Republiek impopulair zou maken. Toen Thiers deze woorden «prak, heeft de Rechterzijde levendig geprotesteerd, een bewijs ta meer — zegt Le Temps — dat de meerderheid, sedert het hervatten der zittingen, hoe langer hoe meer afkeerig wordt van gezegde proefneming. I Le Temps is met de redevoering van Thiers niet bijzonder ingenomen. Weinig nieuwe argumenten, of eigenlijk slechts een argument en dit was zeer gebrekkig: de inkomsten-belasting zet de deur open voor allerlei willekeur. Orer 't geheel eene redevoering die meer berekend was op het gevoel dan op het verstand van 't auditorium. Toen Thiers had gesproken was 't niet langer twijfelachtig wat het lot van 't voorstel zou wezen. Zij die den volgenden dag het woord voerden — morgen komen we daarop terug — hadden dan ook een ondankbaar werk. 't Schynt dat de redevoering van Thiers zoo heeft geïmponeerd, dat ook de kansen voor het voorstel tot het invoeren eener belasting op sommige inkomsten zeer slecht beginnen te staan. Tevens wordt verzekerd dat zich onder de leden der Rechterzijde — van de radicalen werd dit reeds vroeger gemeld — veel verzet begint te openbaren tegen het ontwerp schoolwet van Jnles Simon. In de zitting van Dinsdag had verder nog een merkwaardig incident plaats. De Heer Pascal Duprat heeft namelijk naar aanleiding van een tusschen hem en den Heer Baze gerezen verschil over het verkiozings-rfomer der Prinsen van Orleans, een stuk uit dit dossier voorgelezen, waarin 't volgende wordt medegedeeld: de president der commissie voor de geloofsbrieven, de Hertog d'Audiffret Pasquier, heeft aan de commissie doen weten dat hij een bezoek aan de Prinsen heeft gebracht eu dat ze aich bepaald hebben verbonden geen zitting te nemen en zich niet op nieuw verkiesbaar te stellen wanneer de vergadering slechts de vsrbanningswetten intrekt en hunne verkiezing geldig verklaart. Zelfs hebben ze beloofd dat in dat geval geen der leden van hun geslacht zich verkiesbaar zal stellen. De Rechterzijde riep bij de voorlezing dat dit niets ter zake deed, maar de Linkerzijde spitste de ooren en sommigen meenden te mogen opmerken dat er dus welbeschouwd wel degelijk een verbintenis van de Prinsen tegenover de Kamer had plaats gehad. De Prinsen moeten zich reeds bij den Hertog d'Audiffret-Pasquier hebben beklaagd. Zij beschufdigen hem dat hij hunne woorden verkeerd heeft overgebracht. Ht9$r'*~~& De Regeering zal, naar men verzekert, eerstdaags worden geïnterpelleerd over de bekende nota van Vorst Bismarck. Tevens wordt gemeld dat in den laatsten tijd levendige gedachtenwisselingen plaats hebben tusschen Berlijn en Versailles, en dat Bismarck zich heeft beklaagd dat Frankrijk zijn leger op zoo grooten voet inricht. De vader van Rossel is candidaat gesteld in het departement du Var. Het laatste bulletin omtrent den gezondheidstoestand van den Prins van Wales, luidt weer minder gunstig. H. M. de Koningin heeft zich wacr naar Sandringham begeven. De bladen sporen evenwel hunne lezers aan zich niet ongerust te maken. 't Wordt bevestigd dat een scheuring dreigt te ontstaan in de te Londen gevestigde afdeeling der Internationale. Sedert de Fransche Communalisten te Londen aankwamen, is alle eendracht geweken. Dat een Duitscher, Karl Marx, President is dezer vereeniging, is in de oogen der nieuw aangekomenen een gruwel, terwijl ze 't verder afkeuren dat de vereeniging, waarin ze zijn opgenomen, haar aandacht meer wijdt aan sociale dan aan politieke hervormingen. Op de laatste vergadering is het voldoende gebleken dat die tweespalt bestaat, 't Werd er openlijk geconstateerd, terwijl tevens werd verkondigd dat de aanvallen, waaraan Dilke, Odger en Bradlough in dén. laatsten tijd hadden blootgestaan, uitsluitend waren uitgegaan van betaalde personen en verdpr dat de ziekte van den Prins van Wales nooit zoo ernstig was geweest als men der bevolking had diets gemaakt, 't Gerucht was slechts verspreid met het doel om de meer en meer verflauwende sympathie voor het Koningschap weer een weinig aan te wakkeren. De correspondent die deze bijzonderheden mededeelt, gewaagt tevens van een eigenaardig internationaal congres, dat verleden week te Londen is gehouden. 'téWaren sigarenmakers uit Engeland, Duitschland, België en Nederland, die gedurende een week -hunne gemeenschappelijke belangen hebben besproken. Over drie of vier maanden hoopt men te Londen gereed te zijn met een rechtstreeksche telegrafische verbinding tusschen Engeland's hoofdstad en Melbourne. Verder bestaat er plan een nieuwen kabel naar Amerika te leggen. De maatschappij van wie dit plan uitgaat, stelt zich voor een veel ! lichteren kabel te bezigen dan de drie waarvan de ! thans bestaande maatschappijen gebruik maken, en j hoopt zoodoende alsmede door middel van een ! met de Amerikaansche pers voor 10 jaar te sluiten ! contract (1 shilling per woord in plaats van vier) \ zoo weinig kosten te maken en de gemaakte zoo \ spoedig te dekken, dat ze in staat zal zijn telegrammen over te seinen voor de helft van den ' prijs die tegenwoordig wordt besteed. De leren zijn gerustgesteld. Bij de lijkschouwing van Marter Magrath is 't gebleken dat de hond niet vergiftigd is, maar gestorven aan loogontsteking. Er is een moule van het dier genomen. Ten bewyze dat de Klein-Staaterei hoe langer hoe meer uit Duitschland begint te verdwijnen, wordt door de bladen medegedeeld, dat bij den Provincialen Itaad van het Vorstendom Birkenfeld onlangs een voorstel is ingediend van dezen inhoud: de Baad moge besluiten hoe eer hoe beter maatregelen te nemen tot het doen inlijven van Birkenfeld bij Pruisen. De Regeering weigerde evenwel, op grond van de wet, dit voorstel in overweging te nemen. Men weet dat de Pruisische Regeering voor eenigen tijd last heeft gegeven tot het vormen van een spoorweg-bataljon. Dat bataljon is thans goed en wel georganiseerd, 't Bestaat uit vier compagniën, die in oorlogstijd moeten zorgen voor het aanleggen en in orde houden van spoorwegen, waartoe ze in tijd van vrede zullen worden ge- oefend. Te Straatsburg heeft zich een damescomité gevormd, dat zich ten doel stelt bijdragen te verzamelen tot dekking der Fransche oorlogsschatting. Met een enkel woord spraken we gisteren over de bezoeken, die de Oostenrijksche e.v-kanselier, Graaf Von Beust, op zijne reis naar Londen bij verschillende hooggeplaatste personen heeft afgelegd. Mag men den Correspondent der Kölnische Zeitung gelooven dan heeft hij te Versailles met den Heer Thiers het volgende merkwaardige gesprek gehad. 't Liep eerst over den staatkundigen toestand van Eui-opa in het algemeen en over de verschillende staatslieden in het bijzonder. Van lieverlede kwam men verder te spreken over den Graaf van Parijs, bij wien Von Beust den vorigen dag een bezoek had afgelegd en over wien hij zich zeer gunstig uitliet. //Ik heb mij verwonderd," zeide hij o. a., »over zijn diepen blik op staatkundig gebied. Met u, Vorst Bismarck en mij — wanneer 't me geoorloofd is mij daartoe te rekenen — vormt hij het viertal dat het schaakbord der Europeesche politiek het best kent." 't Schben dat flfciers het met Von Beust eens was, althans hij.zeide: gij hebt gelijk, mijn waarde Graa/! Met zijn groot, onbeweeglijk koud, Duitsch gezicht —¦ Von Beust is N. B. zelf een Duitscher! — is hij een man van den eersten rang. Ongelukkig evenwel bezit hij geen enkele der eigenschappen van een constitutioneel Vorst. Hij is als zijn grootvader zaliger: hij wil regeeren. Wees overtuigd dat de geschiedenis van hem zal gewagen. Hij is een Willem van OraDJe. Met deze woorden van Thiers schijnt het gesprek te zijn geëindigd. Aan het Journal des Débats wordt uit Rome geschreven dat de ex Koning van Napels, die zich nog steeds beschouwt als Souverein van de beide S'ciliën, bij den Paus een protest heeft ingediend, wijl deze eenige bisschoppen benoemd heeft voor de Zuidelijke provinciën van Italië zonder vooraf 's Konings toestemming te vragen. De bekende democraat Mazzini is gevaarlijk ziek. Volgens de Fanfulla hebben verscSeidene Italiaansche Aartsbisschoppen en Bisschoppen bij gelegenheid van het Kerstfeest den Koning adressen van gelukwensching doen toekomen. Vit New-York wordt onder dagteekening van 27 December gemeld dat Tweed, 't beruchte lid van den Gemeenteraad, die wegens zijn dieverijen gearresteerd was, maar tegen een borgtocht van 2 millioen dollars ontslagen, zich uit de voeten heeft gemaakt. Gelukkig dat hij wegens zijne bijzondere zwaarlijvigheid zich niet gemakkelijk kan bewegen en licht te herkennen is. De Chicago Tribune deelt thans als zeker mede dat bij den jongsteu brand 250 personen het leven hebben verloren. De schade wordt door het blad berekend op 290 millioen dollars. Binnen twee, drie jaar hoopt men de stad herbouwd te hebben.
- doc_3: In het feuilleton van het dagblad van Riga levert de redacteur van dat blad, de heer J. Eckardt, een goed geschreven artikel: „ over de geschiedenis der partijen in Rusland. " Wij ontleenen er het volgende aan, dat tot opheldering van vele anders raadselachtige verschijnselen van den tegenwoordigen tijd in het groote Rijk van het Noorden kan strekken : „In Westelijk Europa heeft men in ieder land eene conservative en eene of meerdere liberale partijen; in Rusland speelt de strijd tussehen conservatief en liberaal eene ondergeschikte rol; het teeken, waaraan de aanhangers eener partij elkander herkennen, heeft niet zoo zeer betrekking tot hervorming dan wel tot nationaliteit. De tegenstelling tussehen de voorstanders der West-Europesche beschaving en de Slavische dweepers voor de nationaliteit staat op den voorgrond van het staatkundige leven ; in hare afkeuring van net bestaande zijn beide partijen het eens; ten opzigtevan haar posititf streven loopen deze beide rigtingen echter uit elkander. Wat ten eerste de streng nationale partij betreft, moet men een naderen blik werpen op de geschiedenis van haar ontstaan en hare ontwikkeling, om niet in dwalingen te vervallen. De ultra-nationale rigting, welke in Rusland gedurende de laatste jaren eenen aanmerkelijken invloed en groote uitbreiding heeft gewonnen, is met de groote Pan-slavistische partij, welke men in geheel Oostelijk en Zuid-Oostelijk Europa, van Kasan tot Praag, van Moskou tot aan de poorten van Konstantinopel vertegenwoordigd vindt, inderdaad naauw verwant, doch daarom nog niet dezelfde. Het panslavisme vertegenwoordigt bovenal de buitenzijde van het Slavische nationale streven, het denkbeeld der Slavische wereldroeping en van het groote Rijk dat de „kinderen van het maagdelijke Oosten" bestemd zijn op de puinen van de „doorknaagde" Duitsch-Romaansche beschaafde wereld op te rigten. De sterkste aanhangers van deze rigting in Rusland blijven echter niet bij deze uiterlijke zijden staan: hun is het boven alles daarom te doen, het Russische volksleven van de bestanddeelen der Westersche beschaving te zuiveren die er sedert Peter den Groote in zijn opgenomen, en eene wedergeboorte tot onvermengde reine nationaliteit te doen plaats hebben; het voldoet hen niet in staatkundige of maatschappelijke vraagstukken Slavisch te zijn; hunne leer brengt eene bepaalde Slavische wereldbeschouwing mede. Een ander keerpunt maakten de laatste twintig en de eerste dertig jaren dezer eeuw uit. De Duitsche wijsbegeerte van Hegel en Schelling had zich toegang weten te verschaffen tot een kring Moskousche studenten, en vooral Schelling's latere philosophie was met veel belangstelling ontvangen; naast wijsgeerige en geschiedkundige studiën grepen er met den tijd ook staatkundige plaats; de Fransche socialisten werden met ijver bestudeerd en besproken ; de ondertusschen door Ilanka en andere Oostenrijksche Slaven in het leven geroepen panslavistische rigting wist insgelijks bij deze jongelieden ingang te vinden en langzamerhand vormden zich in dezen aanvankelijk eensdenkenden kring twee groepen, die elkander onderling schertsend „Franschen" en „Duitschers" noemden. Deze laatste, welke om hare philosophische meesters door de tegenstanders „de Duitsche" genoemd wordt, is de kern rondom welke de tegenwoordige Slavophilen-partij ontstond; de zoogenaamde Franschen" (ijverige aanhangers van de Hegelsche linkerpartij en de Fransche socialisten) zijn de voorloopers der onzalige sociaal-democratische rigting, als wier kampvechter men vroeger Alexander Herzen beschouwde. Het eigenlijke middenpunt van den „Duitsch " wijsgeerigen kring was een jongman met een vurigen dweepachtigen geest:, die, geheel in zijne ideënwereld verzonken, als een kind tegenover het uiterlijke practische leven stond: Konstantijn Aksakov; gelijk wij zeiden, had de studie van Schelling de eerste vonk in hem opgewekt; van dezen wijsgeer en de Duitsche romantieken leerde hij op midden-eeuwsche toestanden terug te zien; eerst wijdde hij zich aan de studie der Grieksche kerk- vaders, daarna aan de doorvorsching dei Slavische oudheid; bij hem sloten zich Chomjakov en de gebroeders Kirajevski aan (de oudste was in den beginne een voorvechter van de Westersche ideën geweest). Uit de geschiedenis van het oud-Slavische leven en de Byzantijnsche godgeleerdheid. welke tot op het einde der zeventiende eeuw het verstandelijk leven in Rusland geheel beheerschte, putten deze jongelieden eene dweepachtige vereering voor dit tijdvak der Vaderlandsche geschiedenis dat Peter den Groote voorafging; tegenover het eentoonige, innerlijk beuzelachtige leven der verfranschte hoogere kringen , welke zich geheel van alle vaderlandsche belangen scheen te hebben vervreemd, verkreeg de goede oude tijd, waarin alle klassen der maatschappij in gelukkige kinderlijke eendragt leefden, in hunne oogen het aanzien van het verloren Paradijs Uit de bijna godsdienstige vereering voor dezen, doorliet tegenwoordige geslacht vergeten, soms zelfs belagchelijk gemaakten tijd, ontwikkelde zich allengskens bij Aksakov en zijne vrienden een levendige afkeer tegen de vormen der Westersche beschaving, welke den stillen vooruitgang deiecht Slavische beschaving gestoord en doorkruist hadden. St. Petersburg, de verpersoonlijking van de hervormingszucht van Peter den Groote, de bakermat der verfranschte zeden van de 18de eeuw, werd om zijne kosmopolitische kleurloosheid bitter gehaat en als oorsprong van al het kwade beschouwd; tegenover de magtige militaire en burgerlijke beambtenwereld, welke van daar het Vaderland overstroomde, bestond er, volgens de meening dier opgewonden mannen , slechts een redmiddel: het volk . dat zijner oorspronkelijkheid was trouw gebleven, aan alle verlokkingen der nieuwerwetschc afgoden had weerstand geboden, en met stomme lijdzaamheid al den hoon en de verachting verdroeg van hen die de stam- en taaiverwantschap met het volk verloochenden en zijn merg uitzogen om het aan den eersten den besten vreemde te verkwisten. Konstantijn Aksakov bragt het eerst hervorming in zijne eigen familie; zijn vader Sergei leefde in Moskou, in een groot, ouderwetsch ingerigt huis, dat weldra het middenpunt van de vrienden zijns zoons werd en in oud-Russische gastvrijheid zijns gelijken zocht. Eens was Konstantijn Aksakov met Panajev des nachts in levendig gesprek door de stille straten gegaan; met bliksemende oogen en bevende stem had hij zijnen vriend uit Petersburg over de heerlijkheid van het oud-Slavische leven gesproken, tot hij eindelijk, geheel in gloed geraakt, zijn ronden hoed en zijn Franschen overjas verre van zich wierp en de gelofte deed, ook de uiterlijke teekenen der gehate vreemde overheersching voor altijd af te leggen, en zich het nationaal Russisch gewaad niet te schamen. Hij was er de man naar, woord te houden en verscheen van datoogenblik af aan tot groote ontsteltenis der Moskousche zamenleving in het rood wollen hemd en den nationalen overjas zonder mouwen; dit voorbeeld werd door andere jongelieden uit dien vriendenkring gevolgd, die reeds vroeg het bewustzijn had van zijne roeping om baan te breken. Bij wijze van voorbeeld herinneren wij aan Haxthausen's bekend verhaal van Chomjakov's deelname aan de godgeleerde Paaschdisputen, welke naar oude wijze voor Iwan Wiliky tussehen orthodoxen en oud-geloovigen gevoerd werden. Voorts vermelden wij dat de oude Sergei Aksakov , door den ijver zijner zonen voor de opwekking van het Russische nationaliteitsgevoel aangespoord, als 70jarig grijsaard zijne „Russische familie-kronijk", een roman over de zeden der vorige eeuw, schreef, en in dit boek een op zijne wijze volmaakt meesterstuk leverde. Wij hebben hierboven vermeld dat de Slavophilen-partij haar ontstaan te danken had aan een kring Moskousche studenten uit de eerste dertig jaren dezer eeuw, dat hare aanhangers „ Duitschers" genoemd werden en tegenover eene bevriende groep, de zoogenaamde „ Franschen " stonden. Deze „ Fransche" kring was de wortel , waaruit later het Russische radicalisme opschoot; hij is aan zijne neiging voor de nieuwe Fransche staatkundigen langer trouw gebleven dan Aksakov's vrienden aan de natuurlijke wijsbegeerte van Schelling. Terwijl het nationaliteits-beginsel van den aanvang af de grondslag van alle Slavistische beschouwingen had uitgemaakt en eene eerste voorwaarde was van de staatkundige inzigten van Chomjakov , Kirajevski enz., bleven de Russische sociaal-democraten nog lang hunnen F'ranschen meesters getrouw en bleven zij daarom tot in de 40 jaren bij vriend en vijand „ Sapadniki" (Westerlingen) heeten , dewijl hunne godsdienstige en staatkundige denkbeelden hunnen oorsprong geenszins verloochenden en met het oud-Russemlom niets gemeens hadden dan den haat tegen de Duitschers en de afkeuring der bestaande orde. Het democratische element, dat de Oostenrijksehe Panslavisten ten toon droegen , maakte , naar het ons voorkomt, het eerste verbindingspunt uit tussehen deze en de Russische socialisten ; het Panslavisme deed echter zijne eerste veroveringen niet onder dezen , maar onder de Slavophilen, en bij mannen welke, gelijk o. a. Pogodin ,in betrekking stonden tot de beschouwingen der Regering. Het oud-Russische gemeente-bezit , dat den persoonlijken eigendom uitsluit, een bezit waarin de sociaal-democraten de nieuwe formule der beschaving, de oplossing van de door de Franschen gestelde vraagstukken meenden gevonden te hebben, werd eerst de brug waarover Herzen , Ogarev en de zijnen schreden tot vereeniging en zamensmelting met de Panslavisten , op welke zij spoedig eenen krachtdadigen invloed uitoefenden. De Slavophilen hebben zich eerst onlangs van deze leerstelling van het alleen-zaligmakende gemeente-bezit losgemaakt , nadat dit een verbindingspunt tussehen hen en de Panslavistische socialisten had uitgemaakt, van welke hunne streng Byzantijnsche orthodoxie hen steeds op eeneu zekeren afstand had gehouden ; het revolutionaire socialisme wist met deze , gelijk met alle godsdiensten , niets te beginnen , terwijl het democratische karakter der oud-Ruxsische vormen van Staat en maatschappij het bruikbare middelen schenen te verschaffen, om zijne beschouwingen te verwezenlijken ; de gemeenschappelijke haat tegen de Duitschers, die door de Slavophilen als handhavers van het vreemde element in Rusland en wegens de in de 18de eeuw gekoesterde veroverings-politiek verafschuwd . en door de socialisten en democraten als lijdzame bureaucraten veracht werden , was en bleef toch immer een vermogende band tussehen deze beide fractiën. De vroeger op de sociaal-democratische partij toegepaste benaming van Sapadniki (Westerlingen) wordt thans niet meer voor hen gebezigd; Sapadniki noemt men thans in 't algemeen alle vrienden der Westersche beschaving, en de tegenstanders van het beginsel van uitsluitende nationaliteit, mogen zij ook den kamp volhouden tegen het Moskouer blad Onze Tijd, het liberale absolutisme en de centralisatie, of met Katkov en Leontjev, de uitgevers van den Russischen Bode, de Kronijk der Tijdgenooten en het Moskouer Uuiversiteits-blad ijveren voor het constitutionele idéé. de decentralisatie en de zelfregering naar Engelsche begrippen. Het orgaan der Slavophilen is thans het Moskouer blad de Dag. Wat het radicalisme betreft, zoo wordt het door verscheidene in Engeland en België gedrukte bladen gepredikt, wier kwaden invloed men algemeen kent (vooral „de Klok," te Londen en de Fransche vertaling er van te Brussel zijn bekend). Te St. Petersburg waren zijne meest verspreide tolken twee maandschriften: de Tijdgenoot, (redacteurs Nekrassov en Tsjernitschevski) en het Russische Woord, welke }n. u,n" J • voor acht maanden geschorst zijn. maar waarschijnlijk zal de mtgave er van voortgezet worden. Het aanzienlijkste van deze beide bladen was let met veel geest geschrevene de Tijdgenoot, dat intusschen zekere neiging tot zwetserij en reclame toonde ; het Russische Woord heeft zich nooit over eene uitstekende stelling kunnen verheugen en vergeefs gepoogd door eene buitensporig felle taal te vergoeden wat het aan eigenlijke degelijkheid miste.
- doc_4: Uit het eindverslag der Eerste Kamer over het ontwerp betreffende de geldieening blijkt, dat het voorstel nagenoeg algemeen goedkeuring vond. De toestand van -'slands geldmiddelen is niet van dien aard, dat het sluilin cener leening voor den aanleg;van spoorwegen en andere openbare werken, in do verte aanleiding zou kunnen geven tol dcminste ongerustheid. Over het voorgestelde bedrag liepen de nieeningen uiteen. Het gevoelen word | voorgestaan, dat de leening 10l 33 millioen had kunnen en moeten worden beperkt. Eene afdeeling oordeelde dat de nu voorgestelde leening in do eerste jaren, niet door een tweede moest worden gevolgd. Onderscheidene leden konden zich met het bedrag vêreenigen. In dc heden gehouden zitting der Kamer zijn benoemd tot rapporteurs voor de successiewet in de rechtelijii de bh. Van Akcrlaken, Pickc, Prins en Pinooffs. Een aantal bezwaarschriften, grootendeels uil Limburg, tegen dat ontwerp, zijn naar de commissie voor verzoekschriften verzonden. Morgen wordt beraadslaagd over eenige ontwerpen; Maandag ten 1 uur over het ontwerp voor de geldieening eu voor de verhooging der In'iichc begrooting voor 1378. Indo heden te Amsterdam ['gehouden jaarvergadering van de Internationale Suikeiraffinaderij is net dividend over het afgeloopen boekjaar op 67,0 perc. bepaald. Te Utrecht is Woensdag tot arts b e v orderd de lieer D. Bakker; het getuigschrift voor het le gedeelte is toegekend aan den lieer D. Gorter, beiden doctorandus. llet Ned. schip Geessien Schreuder, kapt. J. G. Albers, van Borga naar de Noordzee, is bij Faroen gestrand en zal vermoedelijk wrak worden. Het Gerechtshof te Amsterdam heeft Woensdag Ludwig Nagel schuldig verklaard aan de hem le laste geleode medeplichtigheid aan den bekenden diefstal ten huize van den heer Gics en hem, onder aanneming van verzachtende omstandigheden, veroordeeld tot eene celstraf van 18 maanden. De arrondissements-rechtbank heeft dienzelfden dag uilspraakgedaan in de in de vorige week behandelde zaak togen K bediende bij den curator in het faillissement van een bekend méelhandelaar alhier, en 8., gewezen schuitenvoerdersknecht. Zij heeft beiden schuldig verklaard aan diefstal gepleegd door handwerkslieden in het pakhuis van hun meester en hen deswege veroordeeld, den eerste tot een celstraf van 1 jaar, den tweede tot eene van 183 dagen. Dr. L. R. Beij n e n heeft, weg e n s gev o rderden leeftijd, ontslag gevraagd als rector aan het gymnasium te 's-Gravenhage. Het advies van curatoren en van -B. en W. strekt om dit ontslag op de meest vereerende wijze te verleenen en is overigens vol hulde aan den man, die nagenoeg 40 jaren lang zijne uitnemende krachten aan den bloei van het gymnasium wijdde ln de haven van Urautden is uit zoe aangekomen: 29 Mei. Holl. st.schepen Venus, kapt. Piejeers, vaa Reval, Hecla, kapt. Binkhorst, van Koningsbergen. Naar zee gegaan: 28 Mei. Noorsch st. Christiania,r kapt. Thorsen, naar Christiauia; Eng. st. Keslrely kapt. Caren, naar Liverpool. ''9 Mei. Eng. st. Eddystone, kapt. Hardy, n. Huil. Waterstand. Windrichtig. 0.- vm. Laagwater 55. 9.- vm. N. O. 1.30 nm. Hoogwater 72. 1.30 nm, N. O. Het Voltaire-feest is gisteren te Parijs in allo stilte gevierd. Slechts hier en daar waren vlaggen uitgestoken, maar dio konden even goed op dc tentoonstelling belrekking hebben. In het circus Meijcrs en het theatre de la gaielé hadden dc aangekondigde bijeenkomsten plaats en do redevoering van Victor Hugo werd luide toegejuicht. De manifestatiën bij liet standbeeld van Jeanne d'Arc hadden opgehouden, omdat de politie tot zelfs het nedèrleggen van kransen aan den voet had verboden. Nog altijd is het onzeker of het ontslag van den Pruisischen Minister van Ecredicnst, den bekenden Falck, definiiief door den Keizer is van de hand gewezen. De heer Falck maakt op 't oogenblik een binnenlandseh reisje en allerwegc wordt hij met onderscheiding, ja met geestdrift ontvangen. Tegen'de sociaal-democraten worden in verschillende deelen van Duitschland reeds krachtiger maatregelen "cnomen. Te Wiesbaden is eene sociaal-democratische vereeniging ontbonden en te Maagdenburg is eene vergadering verboden. Het algemeen socialisten-congres zal dit jaar te Bremen of to Homburg worden gehouden. Mocht het verboden worden, dan zijn de heeren van plan een groote Elbe-stooinboot to huren en dan het Congres te houden op de Noordzee. Het overlijden van den 86jangen Graaf John Russell geeft aan de Engelsche bladen aanleiding tot uitvoerige artikelen over de. werkzaamheid van den overleden staatsman, die reeds op 21jarigen leeftijd een zetel ïn het Parlement verkreeg eu zich met ijver aan de staatkunde wijdde lot het oogenblik van zijn dood. Met Palinerston was hij lange jaren leider der liberale Whigs en verscheidene malen Minister of Premier. Zijn" grootste parlementaire werk is de hervorming van het Britsehe kiesstelsel, terwijl llij verder ijverig deelnam aan dc afschaffing der korenwetten. Het ln 1860 met Frankrijk gesloten handelsverdrag, waarin de beginselen van den vrijen handel gehuldigd werden, was vcor een groot dcc! zijn werk. In de buitenlandsche staatkunde laat de oude Russell zeker eenen minder gunstigen naam achter, al heeft hij zich ook in zijn laatste levensjaren, door zijn optreden ton gunste cener alliantie mcl Rusland, weer vele vrienden gemaakt. Men heeft hem den vader van het begingel vau non-intcrveiilie genoemd en levendig herinnert men zich zeker nog welke nadeelige gevolgen Engeland's halfslachtig partijkiezen voor Denemarken beeft opgeleverd en hoe het, toen Polen in nood verkeerde, met schreeuwen tegen Rusland meende te kunnen volstaan. Russell ouderscheidde zich door eene groote mate van zelfvertrouwen, zoodat men van hem zeide, dat hij met evenveel gerustheid het commando over de vloot op zich zou nemen als b. v. eene geneeskundige operatie verrichten.
- doc_5: &e gemotiveerde orde van den dag, waarin n-ansche Kamer het gedrag der Ministers van. 16 Mei en 23 November 1877 heeft gewrandmerkt, is gisteren te Parijs en in de «Partementen overal door aanplakking ter kennis gebracht. Men spreekt er zan zijn jongste kroniek in de Revue des "eux-Mondes acht Charles cle Mazade zich ver- Pncnt, naar aanleiding der jongste gebeurtetn Sin' een waarsclluwend woord tè fichten di RePuWikeinsche partij. Hij is van oorbel, dat de «Republikeinsche Republiek» tot nu toe niet veel anders dan zonderhngheden fri|lcht hepft, in den geest ongeveer van die, elke men van den Parijschen Gemeenteuacl gewoon is. Hij vreest zeer, dat deze weer zal'terugkeeren tot de tratien van dc revolutie en eindigen zal met le ook nog maar eenigszins gematigde elementen uit het Kabinet te verdringen, — aarna het radicalisme onbeperkt heerschen v«tu iJrh GZe °Pmerl':"lSen van De Mazadc is on•wilrelbaar eenige waarheid, maar naar onze -^scheiden meen ing oordeelt hij te vroeg en hij te veel, dat de Republikeinsche Republiek, gelijk hij haar verkiest te noemen, oen ze in Januari aan het Bewind kwam, allertreurigste erfenis vond, die hoe ser hoe beter moest geregeld worden, en *™ het laatste onderdeel van "deze geschiedenis eindelijk met moeite, zij het dan ook 3]' et tot aller tevredenheid, is geregeld, £n men oprechtelijk voornemens is tot de öcnandeling van «zaken» over te gaan, is het «ker eenigszins onbillijk den toestand voor e stellen als dreigde reeds de heerschappij Va« het radicalisme. Nu de quaestie aangaande de Ministers van 16 Mei is beslist, vangt eerst de eigenlijke taak der Kamer aan '^n bij de beraadslagingen over de onderwijswet, die haar thans door de Regcermg is voorgelegd, zal eerst kunnen blijken wat »*«zade schijnt reeds bewezen te achten. , *n het Engclsch Hoogerhuis is gisteren door ****** Blackford aangekondigd, dat hij eene a°j^>2al voorstellen, strekkende om de houding der Regeering in zake den Zulu-oorlog af te keuren. Het rapport der Commissie van onderzoek naar de nederlaag bij Isandula is verschenen, maar brengt weinig aan liet licht wat niet reeds lang bekend was. DaUy Nems noemt het dan ook ten eenenmale onvoldoende. Het aangehaalde blad bevat mededeeüngen van. de Kaap, loopende tot 25 Februari. Daaruit blijkt dat de geruchten, volgens welke Pearson met de Zulu's slaags zou zijn geweest», onjuist waren. Men. vreesde eenigszins voor het garnizoen van EUowe, daar het niet le ruim van voorraad was voorzien. Men dacht aan het organiseeren eeuor expeditie om hulp te brengen. Schoon mèn niet langer eene invasie van Natal- verwachtte, werden toch uitgebreide maatregelen 'van voorzorg genomen. Van dc Transvaal vreesde men hot ergste, en de houding der «boers» — dus wordt verzekerd — werkte zeer nadeelig op liet moreel der soldaten. Moeien meer won het gevoelen vekl, dat Bartle- Frcre veel te overhaast en zonder kennis van des vijands hulpmiddelen had gehandeld. Men hoopte op spoedige aankomst der hulptroepen uit Engeland, .daar de houding der inboorlingen te wenschen begon over te laten. Van Jakub-Khan heeft de Britsche Regeering nog altijd niets vernomen. Wanneer hij weigert in onderhandeling te treden, zullen de divisies van Roberts en Rrowne last ontvangen, zoodra het goed weder wordt, tegen Kabul op te rukken. Zeer worclt door cle Engelsche bevelhebbers geklaagd, over de sterfte,onder de hameden. Er zijn dagen geweest waarop men er 50 a 60 verloor, en die overbleven zijn zwak en ziekelijk. iMen schrijft dit toe aan ongewoon voedsel. In den Duitschen Rijksdag is gisteren door de Regeering een stuk overgelegd, waarin ze reke-aschap 'geeft van haar besluit om op Berlijn en omstreken clen zoogenaamden «kleinen staat van beleg» toe te passen. Aan dc discussie, die hierop volgdo, werd deelgenomen door den sociaal-deraocratischcn Afgevaardigde Liebknecht. Hij beklaagde zich zeer over het verbannen van personen uit Berlijn. De Sociaal-democraten hadden niet tegen de Socialisten wet gezondigd, gelijk ze in het algemeen eene parlij waren niet van omverwerping maar van hervorming. Veelmeer dan hunne tegenpartij verdienden de Socialisten dan ook den naam van «partij der orde.» Liebknecht nam nn de gelegenheid te baat om zijne partij van * een verwijt te zuiveren, waarmede men haar reeds menigmaal hccl't vervolgd. Dat liij en zijne partijgenooten — zeide hij — niet instemden in den kreet «Leve de Keizer!» door den Rijksdag nu en dan aangeheven, was geen bewijs van vijandige gezindheid jegens den persoon van Z. M., maar eene quaestie van beginsel. »ft,-©- Hier viel evenwel de Voorzitter, de Heer Forckenbeck, oncler de toejuichingen der vergadering, den spreker in de rede. Dergelijke verklaringen, zeide hij, kwetsten het zedelijk gevoel van. den Rijksdag en van het volk. En toen Liebknecht hierop repliceerde, dat de President wel anders spreken zou wanneer Duitschland maar eenmaal cene Republiek- was, dreigde Von Forckenbeek hem het woord te zullen ontnemen, wanneer hij 'niet'onmiddellijk de tribune verliet, hiebknecht voldeed aau deze sommatie, tiel dc verklaring, dat'hij niemand had willen belcedigcn. Von Rismarck kan dus zien, dat ook met liet tegenwoordig reglement de orde in deh Rijksdag kan worden gehandhaafd. Hierna 1.'.-am tlo Minister 1.-_ulenburgaan hel woord. Uij lichtte de motieven tol. tien maarregel der Regeering nog eenigszins nader toe met de rcods meermalen door haar to berde gebrachte argumenten, waaraan hij nog toevoegde, dal tegenwoordig onder dc Socialisten eene ware moord-epidemic heerschte en dat indertijd plannen waren ontdekt, waartoe te Berlijn en m Oost-Pruisen moord-werktuigen werden vervaardigd. Hiermede hep de zaak af. De Rijksdag nam de mcdcoL'-_*ug voor notificatie aan.
- doc_6: In de Fransche Kamer had gisteren de Voorzitter, Gambetta, de moeielijke taak te vervullen van Granier de Cassagnac wat men noemt «uit te luiden.» Doch op recht handige en kiesche wijze kweet hij zich van zijn taak. Den overleden Afgevaardigde roemde hij als spreker en als schrijver, terwijl hij verklaarde 't in hem te waardeeren, dat hij zich altoos door hoffelijkheid jegens zijne tegenstanders had onderscheiden — eene eigenschap, die zijn zoon Paul ongelukkigerwijs niet van zijn vader heeft geërfd. AMSTERDAM, A Febr. Morgen moét de Senaat stemmen over den opvolger van Montalivet. De verkiezing van Dr. liroca wordt als zeker beschouwd, üe Senaat heeft inmiddels opnieuw een verlies ondergaan door het overlijden van Graat Hoger du Nord, lid van het onafzetbaar gedeelte. De Kamer heeft in haar jongste zitting de beraadslagingen over het tol-tarief voortgezet. De Afgevaardigde Méline gaf een overzicht van den toestand der verschillende takken van nijverheid en trachtte te betoogen, dat het beschermend stelsel goede vruchten opleverde. Hij bestreed het 'stelsel der handelsverdragen. Niet de verdragen van 1860 hadden volgens hem Frankrijk's voorspoed vermeerderd en meer leven in den handel gebracht, maar geheel andere redenen. Dut de Fransche nijverheid op het oogenblik in een bloeienden toestand verkeert, bestreed Méline. Er moest nog veel voor haar gedaan worden. Ten onrechte, zeide hij, gelooft Frankrijk 'op het gebied der nijverheid het eerste volk ter wereld te wezen; maar op dat gebied en op dat van den handel zijn wij reeds lang overvleugeld. Spreker zag hier een werkelijk gevaar, waartegen, naar hij hoopte, door de Kamer maatregelen zouden worden genomen. Na Méline voerde Guyot het woord ten gunste der handelsverdragen, omdat alleen daardoor de uitvoer-nijverheid zou kunnen gered worden. De verdere discussie, die waarschijnlijk nog wel dagen zal duren, is hierna uitgesteld. Onderscheidene leden van het Engelsch Parlement hebben zich gehaast nog even vóór de opening der zitting een woord te spreken tot hunne kiezers. Zoo bevallen de bladen heden de op verschillende plaatsen gehouden redevoeringen van Charles Dilke, Plimsoll, Raikes, Benlinck en anderen, leder bewoog zich op zijn speciaal gebied. Plimsoll viel de Regeering aan, omdat ze geen maatregelen nam tegen het los laden van graan, een verzuim dat in het vorig jaar het vergaan van dertien schepen had veroorzaakt. Dilke laakte vooral de spilzucht der Regeering, en noemde Stafford Northcote den oneerlijksten van alle Kanseliers van de Schatkist, enz. enz. Deze kleine spiegelgevechten evenwel verdienen thans, nu de groote strijd in 't Parlement op handen is, minder de aandacht. De Keizer van Duitschland had gisteren een onderhoud met den Rijkskanseiier en later een mét Von Stosch, den chef der admiraliteit. Ditmaal onthoudt men zich gelukkigerwijze er van er bij te zeggen, waarover men vermoedt dat het onderhoud kan geloopen hebben. ti. M. de Russische Keizerin passeerde gisteren Berlijn. Keizerin Augusta was aan 't station om haar te begroeten, maar de Czarinne was te zwak om haar bezoek te ontvangen en liet zich verontschuldigen. Daarop werd de reis naar St. Petersburg voortgezet. Opnieuw zijn twee werklieden, een metselaar en een sigarenmaker, krachtens de Socialisten-wet uit Berlijn verwijderd. Naar verzekerd wordt heeft Rusland plan op een nieuwe expedititie tegen de ïekke- Turkomannen. Generaal Skobelefï' zou aan 't hoofd van deze expedie worden geplaatst, die op veel grooter schaal zou worden ingericht dan de vorige. Regimenten uit den Kaukasus en Turkestan zullen daaraan deelnemen. De hoofdmacht zal oprukken uit Samarkand en' de andere divisiën uit Krasnavodsk en Tchikislar. Aan den Golos is opnieuw de hatelijke straf opgelegd, dat hij in geen maand advertentiën mag plaatsen, 't Is waarschijnlijk omdat het blad dezer dagen aan het licht had gebracht, dat. een aartsbisschop en twee bisschoppen van de zoogenaamde oud-geloovigen bij ongeluk al 25 jaar lang ergens in eene vesting waren vergeten. Dc nieuwe verkiezingen in Bulgarije hebben niet het beoogde gevolg gehad. Al de liberale leden toch zijn herkozen, zoodat het mogelijk is, dat de Vorst tot eene nieuwe ontbinding zijn toevlucht neemt. De Italiaansche Minister van Oorlog — zonderling, dat het juist deze titularis is — heeftin zijn eentje ontslag genomen, omdat de houding van den Senaat in zake de gemaalbelasting hem niet aanstond. Ook de andere Ministers waren daar niet zeer mede ingenomen — maar ze zijn juist op het oogenblik bezig de kwade gevolgen van dat besluit te neutraliseeren. In de Spaansche Cortes heeft de Minister Van Koloniën hervormingen voor Cuba beloofd. Een orkaan heeft over de Philippijnsche eilanden gewoed en onderscheidene schepen vernield, onder anderen ook een Spaansche kanonneerboot. Layard, de Britsche gezant te Constantinopel, is op het oogenblik bezig de goedkeuring der Porie af te dwingen voor de vestiging van eene Protestantsche gemeente in Turkije, met een soort van patriarch aan 't hoofd. Het Amerikaanseh Congres hield eergisterenavond een extra-zitting om den ler Parnell te hooren. Er waren weinig leden, maar veel publiek. Parnell betoogde opnieuw, dat de lersche pachter en eigenaar van den grond worden moet. De bladen zijn weinig ingenomen met Parnell en de New-York Herald raadt hem aan met de eerste de beste gelegenheid te vertrekken, Parnell stookt inmiddels met brieven tegen 't hulp-comité in lerland, aan welks hoofd Lady Malborough staat. De Peruaansche kust wordt door de Chilianen geblokkeerd. De gisteren te Londen gehouden vergadering' van obligatiehouders heeft de overeenkomst van 24 dezer ter conversie der Vene:nelaansche staatsschuld goedgekeurd, met deze wijziging, dat een slotparagraaf bij art. 8 een afzonderlijke conversie der verschenen coupons bevatte ; op grond, dat de gelijksoortige obligaties vroeger zonder de coupons in eenzelfde ol' hooger bedrag geconverteerd zijn. De vergadering heelt aan het Bestuur van de Vereeniging van «Foreign Bondholders« de uitvoering harer besluiten opgedragen. In de Saksische Kamer is de nood ter sprake gekomen, waarin de wevers daar te lande verkeeren. De afgevaardigde Liebknecht verklaarde dat in minstens twaalf districten de grootste ellende heerscht, en noemde dat het laatste bedrijf van den wanhopigen strijd, dien de wevers als handwerkslieden tegen de machines hebben gevoerd, en alleen door hun eenvoudige leefwijze en vlijt in staat waren zoo lang vol te houden. De Kamer heeft der Regeering verzocht ten spoedigste de noodige maatregelen te nemen om hun ellende te verzachten. Te Assmanshausen vreest men voor een nieuwe overstrooming, die nog erger zal zijn dan de vorige. Er hebben zich daar ontzaglijke ijsmassa's opgestapeld, die bij het losraken waarschijnlijk groote schade zullen aanrichten, hoewel men zooveel mogelijk maatregelen heelt genomen om het dreigende gevaar af te wenden. Ook aan de Loire worden verscheidene jilaatsen met dezelfde ramp bedreigd. Te Saumur en Pcnts-de- Cé o. a. hebben zich mede ijsbergen gevormd, waarvan men, bij het losgaan, het ergste vreest. Bij de mijnontp l o t f i n g te Meis z e n, bij Minden, zijn 17 arbeiders omgekomen, terwijl 4 zwaar gekwetst werden. Zooals men zich herinneren zal, heeft de Fransche millionair Pereire prijzen uitgeloofd tot een bedrag van Fr. 100.0.0, voor de beantwoording van verschillende vragen op sociaal gebied, vooral met het oog op de bestrijding van het pauperisme. In de jury ler beoordeeling der antwoorden hebben o. a. zitting: Edmond About, Emile de Girardin, de afgevaardigde Camille Sec, en Schulze Delitsch, algevaardigde bij den Duitschen Rijksdag. 1) e technische s u b-commissievoorden Sahara-spoorweg is onlangs in de gebouwen van het ministerie van Openbare Werken te Parijs onder voorzitterschap van den Heer üuclerc bijeengekomen. Kaar men weet, zullen twee corpsen in de Algerijnsche Sahara op verkenning uitgezonden worden. Ue eerste expeditie, zoo men wil, staat onder de directie van den Heer Clioisy, ingenieur' van wegen en bruggen, als hoofdingenieur, wien de civiel ingenieur Barrois en de mijn-ingenieur Bolland zijn toegevoegd. Deze expeditie begeeft zich van Biskra naar Ouargla, van Ouargla naar El-Goléah en van daar naar Laghouat. Tevens zal nog .een onderzoek worden ingesteld naar de streek tusschen Tiaret en El-Maiab. De tweede expeditie staat onder leiding van den hoofdingenieur Payaume, wien ook weer een civiel ingenieur en een mijn-ineenieur zijn toegevoegd. Deze omvat het onderzoek van een lijn, welke van Razelma naar de bronnen van de Malheria zal moeten loopen. In het algemeen gelooft men, dat de meeste kans van slagen zal hebben de spoorweg, die van Algiers uitgaande, door Ben-Saada naar Ouargla loopt. Het geographisch genootschap te Lissabon heeft tijding ontvangen van den reiziger Henry Stanley. De moedige. Amerikaan is met zijn expeditie bij den laatsten val van de Congo, le Yallam aangekomen, en heeft aan den rechter oever van die rivier het eerste Belgische handelsstation opgericht. Uit Yokohama worden vrees e 1 ij k e b ijzondorheden medegedeeld omtrent den brand, die 26 Dec. te Tokio woedde. Die brand vernielde 15,000 gebouwen, waardoor ruim 60,000 personen van hun onderkomen werden beroofd. Ongeveer lt'o menschen hebben bij de ramp het leven verloren. Aan blusschen viel bijna niet te denken ; een hevige storm wakkerde de vlammen aan, die bliksemsnel van het eene houten huis naar het andere oversloegen. Op den dag van den brand volgde een vinnig koude nacht, zoodat velen der ongelukkigen, die onder den blooten hemel moesten overnachten, bezweken. Men is nu voornemens maatregelen te nemen om den bouw van houten woningen te beperken, ten einde voor het vervolg dergelijke rampen zooveel mogelijk te voorkomen.
- doc_7: Gambetta is nog altijd zoekende. Gisteren heette het, dat hij met zijn Kabinet bijna gereed was. Hij zelf: Minister-Prisident zonder portefeuille, deftig en veiliger tegelijk; Cazot, Justitie; 'Waldeck-Rousseau of Chahemel Lacour, Binnenland; Freycinet,Buitenland; Paul Bert, Onderwijs; Allain Targé, Openbare Werken; Rouvier, Koophandel; Cochéry, Posterijen. Voor Oorlog, Marine en Financien werden verschillende personen genoemd, Léon Say o. a. voor laatstgenoemde portefeuille en Lewal (een »burger«) voor Oorlog, maar naar het scheen zat in het wel bezetten van deze departementen de grootste moeilijkheid. Volgens latere berichten is het zoo goed xh zeker, dat Freycinet, Say en Ferry voor de eer bedanken, omdat zij het niet met Gambetta kunnen eens worden. Zij voor zich schijnen van meening te wezen, dat in den tegenwoordigen toestand geen dringende veranderingen noodig zijn. t In het geheel moeten niet minder dan 100 Afgevaardigden en Senatoren zich... om portefeuilles hebben aangemeld niet zoozeer, als J^el bescheidenlijk te kennen gegeven, dat ze z'ch daarvoor wel berekend achtten. De radicale Afgevaardigde Barodet heeft zijn berucht voorstel ingediend, strekkende om uit de diverse verkiezings-programma's der geslaagde candidaten een Regeerings- en hervormingsplan te doen distilleeren. In den jongsten Britschen Ministerraad moet besloten zijn voorloopig het bestuur van leriand te laten zooals het is. Hier en daar Was anders het denkbeeld geopperd om Forster (Minister voor lerland) te vervangen dooreen ler van geboorte. Verder is in den raad van gedachten gewisseld over het wenschelijke van wijzigingen in het reglement van orde. Het doel daarvan is tweeledig: afschaffing van den parlementairen eed namelijk, om herhaling van de onverkwikkelijke Bradlaugh-scènes te voorkomen en: verdere maatregelen tegen het moedwillig rekken der debatten. De berichten omtrent de werking der nieuwe lersche landwet blijven gunstig luiden. Het Land-H of wordt met aanvragen om billijkepachtregeling als overstroomd en er begint reeds gebrek te ontstaan aan de gedrukte formulieren, die gratis uitgereikt worden. Alleen Vrijdag kwamen vierduizend aanvragen in. Minder aangenaam is het echter weer wat uit Londen gemeld wordt, namelijk dat een groot aantal revolvers en patronen, benevens Papieren, die op het Fenianisme betrekking hebben, te Bradford door de politie zijn in beslag genomen. . Rij besluit der Koningin is George Hudson benoemd tot Engelsch resident in de Transvaal. Volgens den Durbanschen berichtgever van *"ê Standard heeft de Regeering der Transvaal het volkomen monopolie over de goudvelden verleend aan zekeren David Benjamin, van Kaapstad, door welken maatregel — zegt de berichtgever — de 750 Engelsche delvers, die er nu werken, geruïneerd zullen worden! Nadere bevestiging blijft af te wachten, ook van het bericht, volgens hetwelk de Volksraad ten aanzien van Engelsche goederen een mvoerrecht zou hebben vastgesteld bijna met een verbod gelijkstaande. Von Bismarck keerde Zaterdag inderdaad —- nien herinnert zich den alarmkreet van de Post, »dat hij daar aankwam !« — naar Berlijn terug en reeds gisteren — o schrik! — had n*J eén onderhoud met den Keizer, waar wel menig hartig woordje zal zijn gevallen over «ie booze kiezers, die niet gestemd hebben llfs hij zoo gaarne gewenscht had. Dat de Rijkskanselier zal heengaan — de Kfilniscke constateert het heden opnieuw' — gelooft niemand, en het is waarschijnlijk niets anders dan cene voortzetting cler boemannerij, waarmede men intusschen •"els anders bereikt dan elk rechtgeaard Duitscher tot in zijn ziel te ergeren, dat door sommige bladen reeds opvolgers genoemd worden, o. a. Von Manteuflfel. Na den voor de Conservatieven zoo ongunstigen uitslag der herstemmingen, zegt de Kólnische verder,wordt aan ontbinding van den Rijksdag niet langer gedacht, daar men dan misschien een nog veel »ergeren« zou krijgen, en het meest voor «e hand liggende is dit, dat Von Bismarck Qe noodzakelijkheid zal gaan inzien van uitstel of althans beperking van zijne geliefkoosde sociale hervormingen, wat daarenboven al door den toestand der schatkist wordt voorgeschreven. Het Centrum, dat thans den toon aangeeft, wil van tabaksmonopolie en al het andere niets weten. . Naar men verzekert wil de Keizer ditmaal lr» persoon den Rijksdag openen. Bij de hei-stemmingen te Berlijn zijn Trager fn Klote (van de Fortschnüs-paxtij) met zeer «'eine meerderheden tegenover Bebel en Hasenclever (Sociaal-democraten) gekozen, zoodat «e hoofdstad thans geheel door de partij van vooruitgang is vertegenwoordigd. Bij verschilenae herstemmingen elders zijn o. a. rio« gekozen: Von Treitschke, Schorlemer-Alst en Robrecht, en te Minden met 2000 stemmen meerderheid de wakkere predikant Stöcker Bij Keizerlijk besluit, in de Regeerinqsbode opgenomen, wordt aangaande de toekomstig inrichting van het binnenlandsch bestuur be- paald, dal zulks zooveel mogelijk vereenvoudigd en gedecentraliseerd zal worden. Eene commissie is benoemd om plannen te ontwerpen en onderscheidene personen van invloed en ondervinding zijn om advies aangezocht, ook vooral de plaatselijke besturen en gemeenteraden. Het Portugeesche Kabinet heeft zijn ontslag genomen. Men verwacht een Ministerie Fontes. Koning Alfonso van Spanje wordt eerstdaags te Lissabon verwacht, naar verzekerd wordt om »de grondslagen te leggen tot een inniger vereeniging der beide deelen van het Iberische schiereiland«. De Spaansche bladen schijnen hiermede meer ingenomen dan de Portugeesche. Deze. week zal te St. Petersburg het rechtsgeding een aanvang nemen tegen eenige hoogere beambten der politie, beschuldigd van verregaande nalatigheid in het vervullen hunner betrekking, en met name van het verzuimen van maatregelen tot ontdekking van de mijn in de Kleine Tuinstraat. Het proces zal, naar men verzekert, schier ongelooflijke staaltjes van slordigheid aan den dag brengen, en duidelijk zal worden aangetoond, dat de mijn ontdekt had moeten- worden —in welk geval de politie ook, naar alle waarschijnlijkheid, den aanslag zou hebben ontdekt die aan den Czar het leven kostte. Heden worden Volo en grondgebied door Turkije aan Griekenland overgedragen. Sedert eenigen tijd belet de Porte, dat voortbrengselen uit den omtrek van Arta in Turkije worden ingevoerd, althans over de brug, zoodat het zoo goed als geheel afgesloten is. Vorst Alexander van Bulgarije heeft oneenigheid gehad met den Russischen zaakgelastigde, wegens het ontslaan van een paar Russische officieren, die hun plicht niet deden. De Vorst bleef bij zijn besluit, waarop de zaakgelastigde den 86 overigen daar dienenden Russischen officieren bevolen heeft hun ontslag in te dienen en zelf naar Petersburg vertrokken moet zijn. Heden begint te Washington het proces tegen Guiteau, den moordenaar van Garfield. Volgens eene mededeeling van Daily News zouden veranderingen in het Kabinet aanstaande wezen en wel in den geest niet yan Garfield, maar van de partij Grant-Conkling. Het bericht is onwaarschijnlijk en vereischt alleszins bevestiging.
- doc_8: Be meeste Parijsche bladen — Gambetta's République. Francaise natuurlijk uitgezonderd "— geven deels in ernstige, deels in spottende bewoordingen er hunne teleurstelling over te kennen, dat het nieuwe Ministerie — altijd met zooveel ophef als ». grand Ministèren aangekph'digd — ten slotte werd samengesteld .J*}t het'tegendeel van celebriteiten, uit zoovelen n' maar dit ge" in !ia-1 nog toenemen. aangezien een liberaal « drie en een paar in twee districten zijn feekozen. Dit is o. a. het geval met Forcken{fCK, Falk en Eugen Richter. Ook von Schor«mer-Alst (Centrum), Liebknecht (sociaal-democraat) en Stöcker (Cbristelijk-sociaal) verlos men tweemalen. Een groot verlies leden "e conservatieven door de riiet-herkiezing van Graaf Udo Stolberg. nKe'-.Hongaarsche delegatie heeft het crediet oor dê bezetting van Bosnië en de Herzego- Wlna goedgekeurd. D n.K-r Petersburg moeten weer een aantal iiinuisten zijn gearresteerd, o. a. Alexandrow, ten der hoofden. Ook werden weer persen, manifesten, bommen en andere nihilistische aunimten in beslag genomen. an! Spaansche Cortes, waar het adres van antwoord op de troonrede nog steeds aan de oiae is, hield Castelar dezer dagen eene rede- Mi?,. i?g'- wsawn hij verklaarde jegens het doch ,?;i?. Sagasta welwillend te zijn gezind, dem0..... Tm te bliJven vasthouden aan zijn; m_ Cl!,e en Kepublikeiuschfi denkbeelden Sr 2" Me yfbreMing daarvan te ijveren • ' eea Ministerie, zoo hervormingsgezind als het tegenwoordige, zou hij in strijd acl> ten met zijn geweten. Castelar prees de Regeering, dat ze bij de Italiaansche Regeering niet was tusschenbeide gekomen, in 't belang van den Paus, die, zeide hij, nooit zoo vrij geweest was als tegenwoordig. Verder sprak hij nog een hartig woordje over de separatistische neigingen der Carlisten en over de uitspattingen van socialisten en nihilisten. In antwoord hierop zong Sagasta den lof der monarchie, 't betreurende, dat Castelar zich niet kon vereenigen met den Regeeringsvorm, die alleen Spanjes bloei kon verzekeren. Gaat men op deze wijze voort, -dan kan het debat over het adres van antwoord nog wel een tijdje duren. Van particuliere zijde vernemen wij uit Constantinopel, dat in Arabië eene beweging is ontstaan, die niets meer of minder ten doel zou hebben dan de stichting van een onafhankelijk Arabisch Rijk (naar het?gerucht wil, onder protectie van Engeland). Een der grootste geestelijke opperhoofden, Abdul Mautalef Effendi, Kalif van Mekka, een afstammeling van den ouderen tak der Sultans, en dus tot de Opperheerschappij gerechtigd, is in verzet gekomen tegen de Porte en wordt daarin gesteund door schier het gansche Arabische Islamisme: Wegens het ernstige van den toestand, zijn Midhat-pacha en zijne medeverbannenen voorloopig naar Djeddah overgebracht. Blijkbaar vreest men eene poging' om hen te bevrijden. Ook op Candia is de toestand weer gespannen tengevolge van het streng bestuur van den Turkschen gouverneur. De Porte heeft een nieuwe leening aangegaan met de Turksche bank, groot 370,000 ponden. Tot dekking zijn o. a. aangewezen de inkomsten van de tienden over 1882 cri 1883. Spoedig is men aan die van de volgende eeuw!
- doc_9: Met 193 stemmen heeft Zaterdag de Duit•¦sche Rijksdag tot zijnen Voorzitter gekozen den Heer Von Levetzow (conservatief). De oandidaat der liberalen, de Heer Von Stauffen•berg, verwierf slechts 1-48 stemmen. Deze keus was het gevolg eener afspraak tusschen de conservatieven en het ultramontaansche Centrum en krachtens die overeenkomst werden verder gekozen: tot eersten Onder-Voorzitter (197 stemmen) Von Frankenstein («Centrum) en tot tweeden Von Benda (liberaal), welke laatste evenwel verklaarde de benoeming niet te kunnen aannemen, omdat de liberalen hadden afgesproken niets van de conservatief-clericale alliantie aan te nemen. Toen koos men een conservatief, den Heer Ackermann, zoodat de liberalen in het geheel niet in het bureau van den Rijksdag zijn vertegenwoordigd. Men kan nu zoo ongeveer nagaan tot welk oeel der »oppositie« de Regeering zich eerlang — gelijk ze heeft aangekondigd — zal genden, om haar deel te geven in het •bestuur van 's lands zaken. Opnieuw Verzekert de Norddeutsche Allgemeine — wel eenigszins in strijd met de troonrede -*. dat door den Keizer besloten werd de oppositie °P te roepen ®m positief deel te nemen aan de leiding der zaken, opdat, wanneer inderdaad blijken mocht, dat de meerderheid des volks niet gediend is van de aangeboden sociale hervormingen, die maatregelen achterwege blijven, daar men allerminst aan het volk zijne weldaden wil opdringen. , Maar, gelijk gezegd is, nu de conservatieven 2lch met de clericalen hebben verbonden, helstaat er weinig kans meer — wanneer het ooit gebeuren zal, dat inderdaad de oppositie wordt opgeroepen! — dat ook de liberale leiders zullen worden ontboden. President Von Levetzow aanvaardde zijne Waardigheid met eene toespraak, waarin hij onpartijdigheid beloofde, en
- doc_10: De Socialistische Duitsche Iliiksdags-afgevaavdic... Vollmar hield gisteren voor een vrf talfp pubfiek zijn aangekondigde voordracht. Het onderwerp had echter een wijziging ondergaan. Spr. zou niet handelen over «het Socialisme met betrekking tot den wereldhandel, maar over het streven van het socialisme in het algemeen hetzelfde onderwerp dat hü ook te 's Gravenhage besproken heeft. J e De Fransche revolutie wordt algemeen als de grondslag van de tegenwoordige orde van zaken beschouwd zij heeft het eerst het be|rip van vrpefd in SrerJ zm doen kennen. Maar de veranderingen, door haa? tot stand gekomen, gingen niet diep; de slaverni^de onderdrukking bleef, op stoffelijk zSówel als od gèes! telijk gebied, en eerst in laieren tijd ontwikkllden zich de socialistische denkbeelden, eerst uit onvruchtbare ideeën, als die van de zoogenaamde »"roote utopisten«; later, in 1848 en 19 traden zij meer op den voorgrond, doch om weldra weder tot een kleinen kring beperkt te worden, totdat zij zich, na 1860, met kracht openbaarden in de leer van Lassalle en de Internationale. De grondgedachte van dat socialisme is, dat bet niet in de eerste plaats heil zoekt in de politieke vrijheid, maar dieper gaat, en streeft naar hervorming van de economische toestanden, die alles bcheerschen. De zoo hoog geprezen gelijkheid van alle burgers voor de wet is geen voldoende oplossing van de sociale vragen. De mensch moet niet in de eerste plaats burger, maar mensch zijn, en vóór alles moeten de betrekkingen van mensch tot mensch beter geregeld worden. Als voorbeeld wees spr. op het algemeen stemrecht, dat wel de schoonste uitdrukking is van de politieke. vrijheid en gelijkheid, en dat toch de werklieden geheel stelt onder den invloed der werkgevers, van wie hunne stoffelijke belangen afhankelijk zijn. Het schoone en goede, door de aarde en de menschen voortgebracht, is niet voor enkelen, maar voor allen, en slechts weinigen genieten het. De arbeider hoeft er volstrekt geen genot van. Zijn toestand is, ja, verbeterd als men hen vergelijkt met zijn lot in de onbeschaafde tijden, maar eigenlijk maakt de beschaving deu arbeider niet gelukkiger, omdat zij hem behoeften schept ;die hij niet vervullen kan, en hem zoo slechts te meer doet gevoelen wat hij mist. Als men de tegenwoordige toestanden behouden wil, moet men instemmen met hen. die zeggen dat het volk te beschaafd is, en niet verder ontwikkeld moet worden. In de oude tijden was ieder meer zijn eigen meester ; ieder kon gemakkelijk in zijn sober levensonderhoud voorzien, door jacht of anderszins, en de gereedschappen daartoe waren niet moeilijk te verkrijgen. Thans echter werkt bijna geen arbeider ouafhankelijk. Allen zijn m de macht van de patroons met hunne machines, zonder welke zij niets kunnen doen, en moeten een groot deel van het hun toekomende voor hun arbeid afstaan aan hun werkgever, die lang zooveel met werkte als zij. Politieke vrijheid beteekent weinig, als zij niet wordt aangevuld door economische gelijkheid, en die te verschaffen, is het doel waarnaar het socialisme streeft. Dat streven is internationaal en doet zich in alle landen, onafhankelijk van de politieke toestanden en de regeeringsvormen, geiden. Daarop ging spr. de geschiedenis van het socialisme ra. Hoe eerst de burgers en de arbeiders gezamenlijk tegen den adelen de monarchie streden; maar hoe later de burgers op hunne beurt weigerden, het volk een aandeel in de verworven rechten te geven, en hoe deze twee partijen dus, in den strijd tegen den gemeenschappelijken vijand, onderling verdeeld werden. Zoo vond Lassalle den toestand bij zijn optreden, en ile omstandigheden waren hem bijzonder gunstig, Jaar de monarchie toen de arbeiderspartij, die de burgers bestookte, eer begunstigde dan bestreed. Zij achtte die partij, dwepeude met onuitvoerbare ideeën, weinig gevaarlijk. Later echter bleek het tegendeel. De socialistische beweging nam meer en meer toe in kracht. Beeds terstond bij de invoering van het algemeen stemrecht zouden de werklieden afgevaardigdennaar den Rijksdag, en sedert is het socialisme niet achteruitgegaan, maar ondanks de onderdrukking toegenomen, en, schoon vervolgd, machtiger dan ooit. De Duitsche Reg. bedenkt niet, dat het onmogelijk is, ideeën met geweld te onderdrukken. Zij greep de aanslagen van 1878, die niet met de socialisten in verband stonden, als een welkome gelegenheid tot maatregelen van geweld aan en wist de liberalen over te halen tot het Aasnalnne Gesetz, dat in lijnrechten strijd is met hunne beginselen. Maar de burgers saven daardoor der Regeering scherpe wapenen in handen, waaronder zij nu zelven lijden; getuige den staat van beleg in verscheidene plaatsen, waardoor 2t/o milboen menschen aan de willekeur der politie zijn overgeleverd, die hen bij dc minste verdachtmaking verbannen kan. Het socialisme werd door die maatregelen geknakt, maar niet vernietigd. Zijn bladen werden onderdrukt, zijn vergaderingen verboden; maar men vond spoedig rniddeleu om de wet te ontduiken ; wat vroeger in het openbaar gebeurde, geschiedt nu in het geheim. en de Regeering heeft er nu nog het nadeel bij, dat zij niet meer, als vroeger, alles controleeren kan. Dc ilegeering heeft zelve in zekeren zin het socialisme gelijk gegeven, door verschillende plannen tot verbetering van het lot van den werkman ter hand te nemen. Maar liet is haar, volgens spr., geen ernst met die plannen, waarvan nog niets kwam en ook wel niets zal komen. De socialistische denkbeelden zijn in Duitschland diep onder het volk doorgedrongen, en het zal er eenmaal tot een omwenteling komen; hoe, wanneer, is niet te voorspellen, maar in Duitschland zullen de hervormingen niet, als wellicht in andere landen, op vreedzame wijze tot stand kunnen komen. Allerlei teekenen wijzen op het naderen van zulk een revolutie: het verlies van alle zelfvertrouwen, van alle hoop op de toekomst; de pessimistische stemming en de weinige vastheid van meeningen. Het geloof in de legitimiteit der vorsten is oneer anderen diep- geschokt door Bismarck zelven, ats een echte revolutionair; door het afzetten van verschillende vorsten »bij de gratie Gods». Rij die omwen'¦jliiig zal het socialisme een groote rol spelen, zich tot taak stellen, zich van de beweging meester te maken, en die te leiden naar zijne doeleinden. Daarna wees Spr. er op, hoe de sociaal-democratie de eenige vredespartij in Duitschland is, die zich tegen let miïitairisme als een overblijfsel van barbaarsche I'jdeu verzet — hetgeen voor ons, als Duitschland's _. .buren, met bet oog op een mogeUjke annexatie, van beking kan zijn. En ten slotte beval liij allen denkenden menschen de ernstige studie van het socialisme aan, dat geen utopieën voorstaat, maar uitvoerbare ideeën, dat recht voor allen vordert. Dan kan het niet anders, meende hij, of ieder zou tot instemming met zijn beginselen komen, waarvan de quintessens het woord van Fichte is: iiGleich -ist alles xvas Mexnchenunijcsxchl trdgt.a ln het op de voordracht volgende debat werden door Spr. nog eenige opmerkingen omtrent zijn opvatting van den arbeid beantwoord, alsmede, in antwoord op een bestrijder, het door hem gesprokene o. a. omtrent 'dwang, door werkgevers geoefend, nog nader uitgewerkt. Voorts verdedigde hij zich tegen het verwijt vau jdien bestrijder, dat de socialistische sprekers opruiende taal gebezigd hebben op andere vergaderingen. Indien men het echter, zooals de Duitsche Regeering deed, als opruien beschouwde wanneer men het volk op zijn ellendigen toestand wees, en het opwekte om dien te verbeteren, dan, ja, beroemde hij zich een opruier te zijn. De Heer Vollmar is in voorkomen en wijze van spreken een echt gentleman. Hij werd in den oorlog van 1870 invalide èn moest nu onder het spreken half zittende tegen een tafel geleund staati.